වලාකුලට පෑ සෙනෙහස
සුදුවන් සුදුම පාටින් නිල් අහස පුරා
බිතු සිතුවමක් සේ මා නෙත් වසග කරා
මද නල වැදී ඔබ විසිරී යනෙන තුරා
වලාකුලට මම පෑවෙමි ආල නුරා
සද එලියක්ය ලස්සන කවි කලාවට
එනමුදු වැසී යයි කලු පැහැ වලාවට
දවස පුරා ඔබ සිහිවෙන වෙලාවට
සද යැයි සිතමි සැගවුනු වැහි වලාවට
නිල් අහසට සුදු එක්කල හැඩකාර
වලාකුලේ ඇයි ඔච්චර දගකාර
තනි කර දැම්මෙ මේ කෙල්ලව පවුකාර
වෙන කෙල්ලක්ව ගෙන එන්නද කරකාර
පද : චමින්ද මලලසේකර
No comments:
Post a Comment